سلام به سالار زینب.سلام به امام مظلوم و سلام به امام تنها و غریب.

امام رئوفم خوشم نمی یاد رسمی باهات صحبت کنم.می خوام راحت سفره ی دل سوخته ام رو برات باز کنم.....

امام حسینم با این که امروز دریایی از مردم واسه عزاداری ات اومدن و به سر و سینه می زدن امّا من هنوز می گم تو غریبی و تنها.

این مردم،کسایی هستند که بیشتر به خاطر خودشون اومدن نه به خاطر تو.

اینا کسایی اند که دل مهدی ات رو می شکنن و با اعمالشون سیلی از اشک واسه پسرت روانه می کنن.خودم هم از اونا مستثنا نیستم.......

ای زینت دوش نبی امروز من خانم هایی رو دیدم که با  آرایش هفت قلم و موی آراسته و....اومده بودن تو عزات .......

امروز اکثریّت مردمی که خودشون رو عزادار تو می دونستن چشم چرونی می کردن.......

آخ که بعضی از آقا پسرا و خانم دخترا واسه ارضای امیال جنسی و هوس بازی اومده بودن......

آقای مهربونم من شرمم می شه این حرفا رو بزنم امّا چی کار کنم که این حرفا سوز و نوای دله....

این حرفا اشک و آه داره.....

دلم شکسته به خاطر این که تو برای من و امثال این مردم همه چیزت رو فدا کردی؛شش ماهت رو علی اکبر و عبّاست رو، امّا اونا می رن در آستانه ی شهادتت تولد می گیرن!!!!!!!

آخه آدم اینا رو کجای دلش بذاره؟؟؟؟؟

کاش مهدی می اومد و مرهمی بر درد های ما می شد.....

به امید ظهورش.....

اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج