همه ی ما اسم های مد،با کلاس،خوشتیپ،روی مد بودن و... را شنیده ایم و معنای آن ها را آن طور که در جامعه تلقی می شود را کم و بیش می دانیم.

امروز می خواهم درباره ی مد با جوانان هم سن و سال خودم که می دانم مد خیلی برایشان مهم است سخن بگویم.

به نظر من پیش از آن که انسان سراغ چیزی برود و آن چیز برایش ارزش و اهمیت پیدا کند باید معنای آن را بداند.حال  واژه ی مد را با یک مثال ساده و قابل فهم برای دوستان گلم بازگو می کنم.مد یعنی: امروز شلوار دم پا گشاد با مانتوی کتانی و کوتاه  و مدل موی فرق ،دو ماه بعد مد یعنی: شلوار لوله تفنگی با مانتوی نتگ و چسبان و مدل موی تاق،سه ماه بعد مد یعنی شلوار لوله تفنگی چروک با مانتو های هفت هشتی و مدل موی فشن ،پنج ماه بعد: مد یعنی: دامن شلواری با تنیک کوتاه و مدل موی فشن و ابروی شیطانی و..........و در حال حاضر هم مانتو های بلند تازیر زانو و شلوار لوله تفنگی مد می باشد،راستی حتما باید مو ها را از پشت با کلیپس های خیلی خیلی بزرگ بست تا شال به وسیله ی آن روی سر گیر شود.

همانطور که از مثال بالا بر می آید مد به معنای  شیوه های نسبتا زورگذر کنش در پوشش،آرایش شخصی،طرز گفتار و بسیاری از رفتار های انسان می باشد.شاید بگویید: «چه اشکالی دارد که مد زود گذر است خوب آدم از پوشیدن لباس تکراری خسته می شود»؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت:«مشکل ما با معنای مد نیست بلکه مشکل آن لباس و پوشش و شیوه هایی است که در قالب مد از آن ها یاد می شود.اگر مد اسلامی باشد،اگر افراطی نباشد،اگر از روی چشم هم چشمی و رقابت های کودکانه و در جهت شباهت به بیگانگان از ان استفاده نشود عیبی ندارد».

آثار مد گرایی افراطی و منفی

بحران های هوّیتی:

 در جوامع مدرن و جوامعی که مدرنیته بدان ها راه یافته، در فرایند هویّت یابی،دشواری ها و آشفتگی هایی برای اشخاص بوجود می آید.فرد گرایی،ماده گرایی و لذّت جویی در این گونه جوامع رواج پیدا می کند و آثاری چون خود شیفتگی و بروز شخصیت های خود شیفته در آن ها پدیدار می گردد.

آشفتگی ذهنی:

وقتی مد محور اصلی زندگی فرد باشد تمام مدّت به زندگی دیگران چشم دوخته تا وسایل جدید را شناخته و تهیّه کند و اگر این امکان برایش فراهم نشود مشغولیِت ذهنی شدیدی پیدا می کند.مد گرایی باعث از بین رفتن اراده ی مد گرایان می گردد؛به طوری که آنان از خود اختیار و اراده ای در انتخاب نوع پوشش و مد ندارند و کاملا مطیع مد و مدسازان جهانی می شوند.

رقابت و چشم هم چشمی با دیگران:

شاید بسیاری از ما در اطرافمان کسانی را دیده ایم که دچار چشم هم چشمی هستند؛این ویژگی درهمه ی انسان ها به میزان متفاوت وجود دارد و مد یکی از علل نمک پاشیدن به این بلای خانمان سوز است.

اسلام و مد گرایی

خود آرایی و زیت به عنوان بخشی از حس زیبایی،آثار بسیاری در روح و روان آدمی دارد و موجب تعالی انسان  و رشد افراد جامعه می شود. در مقابل آن پریشانی و ژولیدگی و پر هیز از خود آرایی با خواست فطری انسان متعارض است و اثراتی منفی  در روان  او به جای می گذارد که افسردگی روحی،عدم تعادل و بی توجّهی به نعمت ها و...از آن جمله می باشد.

امام علی (ع) می فرمایند:«التّجمّل من اخلاق المؤمنین» یعنی خود ارایی از ویژگی های خاص یک مؤمن است.

در رهنمود های پیشوایان اسلام در مورد خود ارایی به موارد زیادی تأکید شده است که از جمله ی آن ها:لباس تمیز و اراستهشانه کردن موی سر،خوشبو کردن بدن و لباس و... می باشد.

امّا...........فکر نکنید که جملات بالا را نوشتم که با خیال راحت و آسوده  از مد ها پیروی کنید.اسلام دین حق است و هر چه را که تعیین کرده در جهت حفظ انسان و سلامت او بوده است.

گرچه در مجموعه ی تعالیم اسلامی به خود آرایی توصیه های فراوان شده است امّا به جهت در امان ماندن از عوارض منفی و افراط و تفریط درخود آرایی و مد گرایی،حدود و چارچوب خاصی تعیین شده است.به عنوان مثال تأکید شده است که :

1. خود آرایی و محیط آرایی باید حلال باشد و از راه مشروع تهیّه شود.

2.سبب اسراف در سرمایه ها و استعداد ها .

3.ازهرگونه جنبه ی خودنمایی و تجمّل پرستی به دور باش.

4.،به گونه ای نباشد که زمینه ی تحریک هوای نفسانی و امیال جنسی دیگران رافراهم کند.

5. به صورت تقلید کورکورانه از دیگران انجام نگیرد.

اگر انسانی متعهّد باشد با خواندن آن چه که اسلام فرموده، در می یابد که تمامی تعالیم دینی در جهت امنیت خاطر و حفظ انسان صورت گرفته است.

عفّت به معنای پاکدامنی، حیا،خویشتنداری،تهذیب و پاکی است که در اسلام به آن سفارش زیادی شده است:

پیامبر اکرم  (ص) می فرمایند: « نسبت به زنان مردم، عفیف باشید تا زنان شما عفیف بمانند».

امام علی (ع) : «حیا عامل عفّت است».

رسول گرامی اسلام (ص) : «خداوندحیا و پوشیدگی بندگانش را دوست دارد».

امام باقر (ع) : «حیا و ایمان با یکدیگر و به هم پیوسته اند،پس اگر یکی از آن دو از میان برود،دیگری نیز به دنبالش از میان خواهد رفت».

حضرت محمّد  (ص) : «دوست داشتنی ترین عفاف نزد خداوند،عفّت شکم و دامن است».

امام علی (ع) : «عاقل ترین انسان ها،با حیا ترین آن هاست».

رسول اکرم (ص) : «حیا،تمام دین است».

شاید بسیاری از ما وقتی کلمه ی حجاب را می شنویم،ناخودآگاه مرغ ذهنمام به سوی چادر،مقنعه،رنگ مشکی و کلّاً هر نوع پوششی پر می کشد.امّا آیا واقعاً حجاب فقط مربوط به پوشش و ظاهر انسان است؟ مسلّماً پاسخ شما منفی است.

به طور کلّی حجاب به معنای حفظ کردن و باز داشتن اعضا و جواح خود از گناه و جلوگیری از اختلاط و آمیزش بی قید و بند زن و مرد می باشد.با این تعریف متوجّه می شویم که حجاب تنها یک نوع و آن هم حجاب ظاهری نیست بلکه حجاب انواع مختلفی دارد که در زیر به اختصار به آن ها می پردازم و در پست های بعدی آن ها را گسترده تر مورد بررسی قرار می دهم.

حجاب نگاه کردن : همان طور که می دانید چشم یکی از نافذ ترین کانال های حسّی مردان است؛ و باید کوشید تا این نعمت بزرگ خدادادی را از گنا مصون داشت.حجاب نگاه نه تنها برای مردان بلکه برای زنان نیز لازم و واجب است.

حجاب رفتار: وقتی سخن از حجاب رفتار به میان می آید،مقصود اعمال،رفتار و افعالی است که به وسیله ی اعضا و جوارح بدن انسان پدید می آیند.در احادیث معتبر آمده که در روز قیامت اعضا و جوارح بدن انسان نیز در برابر خداوند شهادت می دهد که مثلاً فلان روز در فلان ساعت صاحب من به وسیله من فلان گناه را مرتکب شد پس بیایید بیشتر مواظب اعمال و رفتارخود باشیم.

حجاب گفتار: این نوع حجاب بیشتر به لحن سخن گفتن با نامحرمان و نحوه ی گفتار با آنان می پردازد.برای مثال وقتی زنی با مردی صحبت می کند نباید صدای خود را نازک و آهنگین کند. تا مبادا دل او دجار ربیه و خیال های شیطانی شود.

حجاب ظاهر و پوشش بدن: به طور کلّی این حجاب همان پوشاندن تمام بدن از دید نامحرم به جز دست ها تا مچ و گردی صورت می باشد.که متأسّفانه در عصر کنونی به دلیل تحت تأثیرفرهنگ بیگانه و غرب قرار گرفتن این نوع حجاب در بین خانم ها کم رنگ شده است.