سلام به سالار زینب.سلام به امام مظلوم و سلام به امام تنها و غریب.
امام رئوفم خوشم نمی یاد رسمی باهات صحبت کنم.می خوام راحت سفره ی دل سوخته ام رو برات باز کنم.....
امام حسینم با این که امروز دریایی از مردم واسه عزاداری ات اومدن و به سر و سینه می زدن امّا من هنوز می گم تو غریبی و تنها.
این مردم،کسایی هستند که بیشتر به خاطر خودشون اومدن نه به خاطر تو.
اینا کسایی اند که دل مهدی ات رو می شکنن و با اعمالشون سیلی از اشک واسه پسرت روانه می کنن.خودم هم از اونا مستثنا نیستم.......
ای زینت دوش نبی امروز من خانم هایی رو دیدم که با آرایش هفت قلم و موی آراسته و....اومده بودن تو عزات .......
امروز اکثریّت مردمی که خودشون رو عزادار تو می دونستن چشم چرونی می کردن.......
آخ که بعضی از آقا پسرا و خانم دخترا واسه ارضای امیال جنسی و هوس بازی اومده بودن......
آقای مهربونم من شرمم می شه این حرفا رو بزنم امّا چی کار کنم که این حرفا سوز و نوای دله....
این حرفا اشک و آه داره.....
دلم شکسته به خاطر این که تو برای من و امثال این مردم همه چیزت رو فدا کردی؛شش ماهت رو علی اکبر و عبّاست رو، امّا اونا می رن در آستانه ی شهادتت تولد می گیرن!!!!!!!
آخه آدم اینا رو کجای دلش بذاره؟؟؟؟؟
کاش مهدی می اومد و مرهمی بر درد های ما می شد.....
به امید ظهورش.....
اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج